Ο Δίολκος στο in.gr

Ο Αρχαίος Δίολκος φωνάζει βοήθεια! Οι αρμόδιοι δεν συντονίζονται!

Η ΑΠΙΣΤΕΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΛΚΟΥ

Από το 1956 που ξεκίνησε η ανασκαφή ως περίπου το 1986, τα σχετικά με τον Δίολκο έγγραφα λείπουν από τα αρχεία της «αρμόδιας» εφορείας αρχαιοτήτων. Φαίνεται πάντως πως ούτε πάρθηκαν μέτρα προστασίας, ούτε η Εταιρία της Διώρυγας τέθηκε προ των ευθυνών της για τη φθορά του μνημείου!

1985: Η ήδη από πενταετίας κρατική Εταιρία της Διώρυγας παρακάμπτει, μετά από συνεννόηση με το ΥΠΠΟ, όρο που της επέβαλε να κάνει μελέτη συντήρησης του μνημείου. Από τότε, η διάβρωση συνεχίζεται… «με την άδεια» του Υπουργείου Πολιτισμού.
1989: Ενώ μεγάλο τμήμα του Δίολκου βρίσκεται ήδη στο νερό, κατά μεγάλο μέρος διαταραγμένο και αποκομμένο από το υπόλοιπο μνημείο, το ΥΠ.ΠΟ. ασχολείται με σχεδιασμό κηποτεχνικής διευθέτησης του απομένοντος χώρου. Η μελέτη διανθίζει για πάνω από μια δεκαετία τα διάφορα έγγραφα και καλλιεργεί (με την ευθύνη και τοπικών παραγόντων) την εντύπωση ότι υπάρχει μέριμνα για το μνημείο.
1992: Ο φύλακας αρχαιοτήτων ειδοποιεί ότι η διάβρωση πλησιάζει ένα ακόμα τμήμα του μνημείου, στα ανατολικά του δρόμου προς τη βυθιζόμενη γέφυρα. Η επισήμανση αγνοείται. Την ίδια χρονιά, έγγραφο του ΙΓΜΕ επισημαίνει τον κίνδυνο διάλυσης ενός εκτεταμένου επιπέδου πριν την κυρίως αφετηρία του Δίολκου. Και αυτή η επισήμανση δεν προκαλεί καμία επέμβαση.
1994, 1996 και 2000: Έγγραφα με τα οποία η τοπική εφορεία ζητά τη βοήθεια της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων δεν οδηγούν σε καμιά ενέργεια προστασίας.
1999: Ιδιώτης καταθέτει στην Εισαγγελία Κορίνθου αναφορά με θέμα το μνημείο, που μπαίνει τελικά στο αρχείο! Σε ερωτήσεις των βουλευτών κκ. Αναστάση Παπαληγούρα και Σταύρου Δήμα, η Υπουργός Πολιτισμού κα Ελισάβετ Παπαζώη, απαντά επισήμως ότι είχε ζητηθεί… ρευματολογική μελέτη από την Εταιρία της Διώρυγας προκειμένου να προταθούν μέτρα για το μνημείο. Η απάντηση είναι έτσι κι αλλιώς προσχηματική, αλλά, όπως καταγγέλλεται στον τοπικό τύπο, καμιά τέτοια μελέτη δεν είχε καν ζητηθεί.
2001: Η μερική εφαρμογή παλαιότερης μελέτης κρηπιδότοιχων της Διώρυγας προτείνεται ως πιθανή λύση για τον Δίολκο. Το ΥΠΠΟ εξακολουθεί να παραμένει με σταυρωμένα χέρια σε ό,τι αφορά σωστικές ενέργειες, ενώ η διάλυση του μνημείου συνεχίζεται.
2002: To ΚΑΣ δεν δίνει άδεια για την κατασκευή προτεινόμενης κοντινής μαρίνας αναφέροντας ως αιτία τη διαφύλαξη του Δίολκου ο οποίος όμως εξακολουθεί να είναι εγκαταλελειμμένος.
2003: Η τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων αναφέρει ότι ενδιαφέρεται για το μνημείο αλλά δεν φαίνεται να διαθέτει καν στοιχεία από την εποχή της ανασκαφής ούτε και από διαδοχικά στάδια της καταστροφής του. Η ανυπαρξία στοιχειώδους τεκμηρίωσης διατηρεί το ΥΠ.ΠΟ. ανίκανο για βασικές ενέργειες, όπως π.χ. αίτηση χρηματοδότησης.
2006: Ενώ αναφορές για τις ευθύνες των αρμόδιων υπηρεσιών έχουν ήδη κατατεθεί στον Εισαγγελέα, διοργανώνεται επίσημη σύσκεψη στο ΥΠ.ΠΟ., στην οποία η καθ’ ύλην αρμόδια Διεύθυνση Αναστήλωσης δεν καλείται να συμμετέχει. Στη σύσκεψη, η τοπική εφορεία αρχαιοτήτων δηλώνει ότι θα συλλέξει «προδιαγραφές αναστήλωσης» εντός 20 ημερών. Αλλά οι δήθεν «προδιαγραφές» που παραδίδονται σχεδόν δέκα μήνες αργότερα δεν ανταποκρίνονται καν σε αυτά που ζητούσε το ίδιο το Υπουργείο και η όλη υπόθεση γίνετα τόσο ΦΑΝΕΡΑ αλλοπρόσαλλη ώστε να εγκαταλειφθεί σιωπηρά από το ίδιο το Υπουργείο.
Πριν ακόμα από την παράδοση των υποτιθέμενων «προδιαγραφών» ο τότε γραμματέας του ΥΠΠΟ «ενημέρωνε» τον τότε Πρωθυπουργό ότι σχέδιο προδιαγραφών είχε παραδοθεί και ότι είχε ξεκινήσει η σύνταξη «τευχών δημοπράτησης» της μελέτης!!!
2007: Με τη συνδρομή ιδιωτών που έσπευσαν να θέσουν στη διάθεση του Υπουργείου στοιχεία για το μνημείο, συντάσσεται ένα «Σχέδιο Πλαίσιο» που εγκρίνεται από το ΚΑΣ στις αρχές Σεπτεμβρίου. Το Σχέδιο Πλαίσιο περιγράφει την κατάσταση του Δίολκου (περιέχει δηλαδή τη βασική τεκμηρίωση που όφειλαν να έχουν στη διάθεσή τους όλα αυτά τα χρόνια οι Υπηρεσίες του Υπουργείου αλλά ποτέ δεν είχαν) και αναφέρει στοιχειώδη βήματα για τη διάσωσή του – δηλαδή τις υποχρεώσεις που είχαν ανέκαθεν οι αρμόδιες Υπηρεσίες και που πάντα αθέτησαν!
Σημείωση: Η ΔΑΑΜ είχε στην πραγματικότητα αναλάβει να ολοκληρώσει έως τα τέλη Ιουλίου 2007 «μελέτη» που θα οδηγούσε άμεσα σε ενέργειες διάσωσης, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ! Επίσης φαίνεται ότι το 2007 και 2008 δεν έγινε δυνατό να απορροφηθεί από το ΥΠΠΟ χρηματοδότηση 300.000 ευρώ για τον Δίολκο που προερχόταν από το Υπουργείο Οικονομικών!
Σήμερα, παρ" όλο που το Υπουργείο υποτίθεται ότι ακολουθεί τη γνωμοδότηση του 2007 που μιλά για ΑΜΕΣΑ μέτρα προστασίας (και συνεννόηση συναρμόδιων Υπουργείων για την μόνιμη διαφύλαξη του Δίολκου), μόνο δύο μέτωπα διάβρωσης έχουν προστατευθεί προσωρινά. Το ήδη εκτεθειμένο τμήμα του μνημείου εξακολουθεί να ταλαιπωρείται βίαια ενώ η διάβρωση πλησιάζει ένα μεγάλο μέρος του και από το πλάι.
Αν και το ΥΠΠΟ(Τ) έχει αναφέρει εδώ και μήνες ότι υπάρχει επίσπευση των διαδικασιών, δύο πρόσφατα βίντεο είναι αποκαλυπτικά και η μέχρι τώρα υποκρισία των «αρμόδιων» δεν επιτρέπει εφησυχασμούς."

Σοφία Λοβέρδου, δημοσιογράφος.

2 σχόλια:

Anonymous είπε...

Γιατί δεν στέλνεις τη σχετική αρθρογραφία στον Στεργιώτη και στον Βραχάτη μήπως και χρηματοδοτήσει το καζίνο την διάσωση του διόλκου αφού πιά πέτυχε το στόχο του που ήταν να ακυρώσει την μαρίνα χρησιμοποιόντας δήθεν τον δίολκο;;;;

Γωγώ

Anonymous είπε...

Ένα μεγάλο μπράβο στη Σοφία Λοβέρδου, που αν και "ξένη" ασχολήθηκε με το θέμα. Ο γνωστός "έχω παιδιά να μεγαλώσω" Κερκυραιολουτρακιώτης εκδότης, που πουλάει τώρα Λουτρακοφροσύνη, τι ουσιαστικό έχει κάνει γι' αυτό το θέμα;